Wojtek z Roztoki. : Kosów

Kosów

ukr. Косiв , місто-курорт Косів

górskie miasteczko położone w dolinie rzeki Rybnica, dopływu Prutu, na granicy

Karpat Wschodnich i Przedkarpacia
73 km na pd wsch od Iwano-Frankiwska

, w obwodzie iwanofrankiwskim, siedziba rejonu kosowskiego

Powierzchnia-11,38 km²

Herb Kosowa

od 1991 r

Zielone pole - Karpaty. cerkiew huculska- symbolizuje Kosów
jako centrum kulturalne i duchowe Hucułów.

Flaga

*****

Poprzednie symbole

Herb w 1866 r

*****

Herb rejonu kosowskiego

od 8.IV. 2011 r

Pole 1 - stylizowany świerk na tle zielonych gór

-symbolizuje geograficzne położenie Kosowa w Karpatach Pokuckich

Pole 2 - skrzyżowane ciupaga i laska (kelef,pałycia) element

męskiego stroju huculskiego

Pole 3 -czerwone z geometrycznym wzorem symbolizuje miejscowe tradycje

tkackie (kilimirstwo)

Poprzedni herb

Herb rejonu 2002-2011

Flaga rejonu

********

Косівський район

utworzony w 1939, jego powierzchnia - 986 km²

Władze rejonu znajdują się w Kosowie

*******

Herb obwodu iwanofrakowskiego

przyjęty 26 lipca 2001 roku i jest podobny do herbu Halicza

i ziemi halickiej znanego od XV wieku

*******

Pierwsza wzmianka o Kosowie jako regularnej osadzie jest datowana na 1318 r.,

na czasy Księstwa Halicko-Wołyńskiego.

Od 1395 r. osada znalazła się w granicach Polski.

Ok. 1434 roku na Rusi Czerwonej wprowadzono polskie prawo,

                                                  sądownictwo i administrację

1430-32 - uposażenie Świdrygiełły (brata Jagiełły)

                             1498-1531 teren sporny Polski i Mołdawii (Pokucie)

   1531 - do Polski (województwo ruskie)

W rejestrze podatkowym z 1579 r. obok nazwy „Koszow, villa” (Koszow, wieś)

po raz pierwszy spotykamy nazwę „Koszow, oppidum” (Koszow, miasteczko).

Przekształcenie się Kosowa w miasteczko w 2. poł. ХVI w. związane było z wydobyciem soli

w tzw. bani solnej położonej na terytorium dzisiejszej wsi Stary Kosów.(do 1910 r)

W czasach Rzeczypospolitej Kosów był własnością państwową

(częścią tzw. królewszczyzny).

1772 r -I rozbiór Polski przyłączono do monarchii Habsburgów

Za rządów austriackich, oprócz warzelnictwa soli, zaczęły się rozwijać również inne rzemiosła

– kilimiarstwo, rzeźbiarstwo, produkcja wyrobów ceramicznych.

1854-1918 - Bezirk Kosów

Opis Kosowa w Słowniku geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich

z 1883 r

W latach 1891–1939 z przerwami w Kosowie działał zakład przyrodoleczniczy prowadzony

przez doktora Apolinarego Tarnawskiego (1851-1943) , pioniera i propagatora medycyny naturalnej

Zakład ów przyniósł sławę miastu Kosów najpierw w Galicji, a po 1920 roku w całej Polsce,.

W skład zakładu wchodziły - lecznica, łazienki, 7 willi dla pacjentów, jadalnia, boisko gimnastyczne,

baseny sportowe , boiska słoneczne, staw, deptaki spacerowe, kaplica, warzywnik, sad

W pierwszej poł. XX wieku Kosów stał się drugą po Zakopanem stolicą polskiej bohemy.

Jesień 1914- lato 1915, lato 1916 - lato 1917 -okupacja rosyjska

1. XI.1918 do 26V.1919 w granicach Zachodnio-Ukraińskiej Republik Ludowej.

26.V.1.1919 - VIII.1919 -okupacja rumuńska ( rum. Cosău)

W II Rzeczypospolitej Kosów był siedzibą powiatu kosowskiego (1839 km²)

w woj, stanisławowskim.

1929 - włączenie do Kosowa -Starego Kosowa i Wierzbowca

1934 - włączenie Moskalówki

W 1937 roku zmieniono nazwę miasta na Kosów Huculski

Kosów w 1939 rok liczył około 11 tys. mieszkańców różnej narodowości,

w przeważającej części ukraińskiej, polskiej, żydowskiej i ormiańskiej.

Pojedyncze rodziny były pochodzenia niemieckiego i rumuńskiego.

22 września 1939 r. oddziały Armii Czerwonej rozpoczęły okupację Kosowa

      rejon kosowski w obw. stanisławowskim

        1 VII 1941 - VIII. 1941 okupacja węgierska

           Od 1.VIII.1941 -w dystrykcie Galicja GG, powiat kołomyjski