Anna, Hanna
(hebr. חַנָּה hannāh – „łaska”) – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego,
które tłumaczy się jako „pełna wdzięku, łaski”.
W Polsce imię Anna notowane jest od 1229 roku, zaś w formie Hanna – od 1311 roku
Anna jest najpopularniejszym imieniem w Polsce
Źródła kanoniczne nie wspominają o świętej Annie. Postać ta pojawia się natomiast w Protoewangelii Jakuba – apokryfie z końca II lub początku III wieku napisanym w języku greckim, przełożonym na wiele języków zarówno na Wschodzie, jak i Zachodzie, a także w Ewangelii Pseudo-Mateusza
i innych źródłach apokryficznych. W apokryfach tych opisywane są wydarzenia związane z narodzinami i dzieciństwem Matki Boskiej, wzorowane na Starym Testamencie, gdzie narodziny patriarchów biblijnych przedstawiano jako skutek Boskiego działania poprzez przezwyciężenie kobiecej bezpłodności. Święta Anna i jej małżonek, święty Joachim, pobożny Żyd z rodu Dawida, nie mieli potomków, co w ówczesnym społeczeństwie żydowskim uważano za hańbę. Dzięki modlitwom i wierze w interwencję Boską Anna w podeszłym wieku poczęła i urodziła córkę, która później została matką Jezusa Chrystusa
Annę i Joachima w późniejszej tradycji nazywano Theopatores, czyli Przodkami Boga. Tradycja znana również na terenach Egiptu umiejscawiała narodziny Marii w Betlejem uważanym za miejscowość pochodzenia św. Anny
Św. Anna jest patronką diecezji opolskiej, miast, m.in. Florencji, Innsbrucku Hanoveru i Neapolu,
a także szczęśliwego małżeństwa i szczęśliwego dzieciństwa, szczęśliwego porodu, matek, wdów, gospodyń domowych, robotnic, pomocnic domowych, górników, tkaczy, tokarzy, stolarzy artystycznych, młynarzy, kramarzy, żeglarzy, krawców, koronkarzy, służących; jest wzywana w modlitwie o deszcz, o poprawę pogody, o znalezienie rzeczy zgubionych.
Św. Anna
Anonimowe dzieło odnaleziono w katedrze w Faras
na terenie dawnej Nubii w dzisiejszym Sudanie
Od 1964 roku znajduje się w zbiorach
Muzeum Narodowego w Warszawie
******
Annopol
miasto , w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim,
siedziba gminy miejsko- wiejskiej Annopol, w pobliżu Wisły,
na skraju Małopolskiego Przełomu Wisły.
Herb miasta i gminy
z 28 czerwca 2002 r
Symbolika herbu związana jest ze Świętą Anną jako patronką miasta i parafii.
Poprzedni herb Annopola
Flaga
gmina wiejska w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim
Powierzchnia - 139,02 km²
Herb gminy
Od .......
Tarcza dwudzielna w słup
Herb nawiązuje do historycznego położenia gminy na pograniczu
Korony i Wlk. Ks. Litewskiego
******
W obrębie gminy znajdują się wsie: Hanna (siedziba gminy), Dańce, Dołhobrody,
Holeszów, Holeszów PGR, Janówka, Konstantyn, Kuzawka, Lack, Nowy Holeszów,
Pawluki oraz Zaświatycze.
. Leży nad rzekami Hanką oraz Bugiem, naprzeciwko białoruskiej miejscowości Podłuże.
Zgodnie z tradycją, nazwa miejscowości pochodzi od Anny Jagiellonki, która podróżując na Ruś zatrzymała się tu na nocleg. Ponieważ została dobrze przyjęta, pozwoliła mieszkańcom osady nazwać ją swoim imieniem. W miejscowej gwarze imię Anna nabrało brzmienia Hanna.
Pierwsza wzmianka o Hannie pochodzi z 1546 roku. kiedy to Bohdan Bohowityn
uzyskał dla Hanny prawa miejskie
Dawniej miasto magnackie położone w końcu XVIII wieku
w powiecie brzeskolitewskim woj. brzeskolitewskiego
. Prawa miejskie Hanna utraciła 20 marca 1821
W 1795 r. teren gminy Hanna znalazł się w zaborze austriackim.
1809 -1815 w Księstwie Warszawskim.
1815 -1917 w Król. Polskim
W okresie międzywojennym teren gminy znajdował się w woj. lubelskim.
w powiecie włodawskim aż do likwidacji powiatów w 1975 r.
Gminę reaktywowano 1 stycznia 1973
********
Anin
– osiedle południowo-wschodniej (prawobrzeżnej) Warszawy w dzielnicy Wawer
Anin powstał na dawnych terenach dóbr wilanowskich hrabiego
Ksawerego Branickiego rozparcelowanych częściowo jeszcze przed I wojną światową.
Nazwa osiedla pochodzi od imienia żony Branickiego – Anny
Anin od 1924 r. był częścią letniskowej gminy Falenica
W latach 1935–1939 obszar Anina znacznie powiększył się poprzez rozparcelowanie
dalszych terenach. Dzielnicę tę nazwano Nowym Aninem
Wiosną 1939 r. Anin wydzielony został z wiejskiej i letniskowej gminy Falenica
i przyłączony do gminy Wawer
W 1951 r. Wawer stał się dzielnicą Warszawy.
W 1960 roku dzielnica Wawer została połączona z Pragą Południe
***************
Góra Świętej Anny
wieś położona w woj. opolskim, w powiecie strzeleckim,
w gminie Leśnica, na Górnym Śląsku.
Część miejscowości leży na stokach wzniesienia o tej samej nazwie,
na którym stoją bazylika i sanktuarium, z rzeźbą św. Anny Samotrzeciej (XV wiek).
ukazującej św. Annę z małym Jezusem na prawym ramieniu oraz małą postacią Marii
na lewym należy do najstarszych przedstawień tego typu na Górnym Śląsku.
Nazwa wywodzi się imienia świętej Anny patronki klasztoru znajdującego się na górze
będącego celem katolickich pielgrzymek. W historii upowszechniła się także nazwa polska
Święta Anna (po śląsku Świyntŏ Anna).
Kiedyś jej niemiecka nazwa brzmiała Annaberg, oraz Sankt Annaberg
Ślązacy nazywali ją Chełmską Górą (choć obecnie popularnie określają ją Anaberg)
.
W 1941 r. została wprowadzona świecka nazwa Annaberg O.S
******
Góra św. Anny była miejscem walk z Freikorpsem w czasie III powstania śląskiego.
Gmina zbiorowa Góra św. Anny
dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954 w woj. śląskim i woj. opolskim
(dzisiejsze woj. opolskie). Siedzibą władz gminy była Góra Św. Anny
Gmina została zniesiona 29 września 1954 r
********
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz