Abchazja –
terytorium na wschodnim wybrzeżu Morza Czarnego, formalnie część Gruzji, faktycznie państwo nieuznawane ze stolicą w Suchumi, położone nad Morzem Czarnym ( 210 km wybrzeża)
i na zachodnim Kaukazie.
Abchazja od północy graniczy z Federacją Rosyjską wzdłuż linii rzeki Psou
oraz głównego grzbietu Kaukazu Wysokiego, od południa natomiast z Gruzją
na linii rzeki Inguri.
Większą część terytorium zajmują południowe stoki głównego grzbietu Kaukazu.
Wzdłuż wybrzeża, rozciąga się stopniowo rozszerzający się ku południowemu wschodowi
fragment Niziny Kolchidzkiej.
Organizacje międzynarodowe uznają Abchazję za część składową Gruzji.
Separatystyczny rząd Abchazji przyjmuje, że jest ona niepodległym państwem – jednostronna proklamacji niepodległości nastąpiła w 1992 roku.
Rosja posiada szerokie wpływy polityczne i wojskowe we władzach republiki,
de facto będąc gwarantem jej istnienia
*****
Republika Abchazji
Ареспублика Аҧсны – Arespublika Apsny
abch. Аҧсны Аҳәынҭқарра – Apsny Ahłyntkarra
Powierzchnia- 8550 km²
Stolica-Suchumi ( Suchum )
Języki urzędowe -abchaski i rosyjski
Jednostka monetarna - Rubel rosyjski
Ludność ok. 240 tysięcy
Abchazowie -51%, Rosjanie -9%, Ormianie -17%
Gruzini (Megrelowie )-19%
Rodowitych Abchazów żyje tu ok. 100 tys. (na pozostałym obszarze Gruzji – 4 tys.);
poza tym potomkowie abchaskich muhadżirów z XIX w. mieszkają również w krajach Bliskiego Wschodu
(ok. 350 tys. osób); niewielka grupa Abchazów żyje również w Rosji (11 tys.).
Abchazi sami siebie określają mianem Apsua, zaś Abchazję – Apsny ( ”kraj duszy”),
zaś język abchaski – apsszcza (”język duszy”) należy do abchazo–adygejskiej grupy języków kaukaskich
Podstawą języka literackiego jest dialekt abżujski; alfabet na podstawie cyrylicy (pierwszy abchaski alfabet powstał w 1862 r. na podstawie cyrylicy; w 1928 r. przyjęto alfabet łaciński, w 1938 r. – gruziński
, a w 1954 znów cyrylicę).
Pierwszy abchaski alfabet opracował w 1862 r. rosyjski kaukazolog Piotr Uslar.
Rosyjska Абхазия została zaadaptowana z gruzińskiego აფხაზეთი (Apkhazeti) .
W języku mengrelskim Abchazja znana jest jako აბჟუა (Abzhua) lub სააფხაზო (saapkhazo) .
*****
Herb
Аԥсны аҳәынҭқарратә агерб
Od 1994 r
Tarcza dwupolowa, dzielona w słup, gdzie pole pierwsze barwy białej, zaś drugie zielone.
Godło herbu złote, przedstawia jeźdźca kierującego się w prawo, dosiadającego mitycznego rumaka
Arasza. Jeździec strzela z łuku ku niebu. Ponad jeźdźcem i pod nim trzy złote ośmiopromienne rozety.
Jeździec jest przywołaniem wspólnego dla wielu narodów Kaukazu Eposu o Nartach.
Gwiaździste rozety po jego bokach i pod nim, symbolizują dwie cywilizacje - zachodnią i wschodnią
i związek kraju z nimi.
Zieleń na tarczy symbolizuje życie, zaś biel - duchowość.
Wizerunek legendarnego jeźdźca Sausryka - bohatera Eposu o Nartach, jest obecny również
w godle rosyjskiej Adygei.
*******
Abchaska ASRR
Абхазская АССР / აფხაზეთი ასსრ / Аҧсны АССР
****
1921
****
Herb książąt Abchazji
Czaczba (nazywanej w Gruzji Szerwaszydze)
*****
Zgodnie z prawem międzynarodowym Abchazja jest republiką autonomiczną,
wchodzącą w skład Gruzji, noszącą nazwę Abchaska Republika Autonomiczna
Apchazetis Awtonomiuri Respublika – Apsnytłyj Awtonomiatłyj Respublika.
W Tbilisi , funkcjonuje Rząd Autonomicznej Republiki Abchazji na uchodźstwie
Herb progruzińskiej Abchaskiej RA
.
****
Abchaska ASRR
Apkhazeti Socialisturi Sabchota Respublika
1935-37
****
Abchazja składa się z siedmiu regionów (Galski, Tkwarczelski, Oczamczirski, Gulripszski, Suchumski, Gudaucki i Gagrski)
****
Abchazi od wieków zamieszkują obszar między wybrzeżem Morza Czarnego a grzbietem Kaukazu
oraz rzekami Psou i Inguri (terytorium dzisiejszej Abchazji)
Tereny dzisiejszej Abchazji kolonizowali już starożytni Grecy, którzy założyli tu miasto Dioskuria
(dzisiejsze Suchumi, po abchasku ‒ Akua).
Po Grekach byli Rzymianie, po nich ‒ Bizantyjczycy, którzy w VI wieku wprowadzili do Abchazji chrześcijaństwo.
Od VIII wieku, pod władzą dynastii Leonidów nastąpił rozkwit abchaskiej państwowości.
Odparto oblegających twierdzę-stolicę Anakopia Arabów, a w 780 roku Leon II obwołał się niezale
żnym od Bizancjum władcą Królestwa Abchazji, w skład którego weszły też tereny obecnej
zachodniej Gruzji, m.in. miasto Kutaisi, które w 806 roku stało się stolicą.
Stworzone przez Leona II Królestwo Abchazji przeżywało rozkwit na przełomie IX i X wieku
W X w. w wyniku dynastycznej umowy między abchaskimi Leonidami a gruzińskimi Bagratydami
Abchazja weszła w skład Królestwa Gruzji.
W 1008 r zjednoczone Królestwa Abchazji i Kartli nazwano po raz pierwszy Gruzją (Sakartwelo)
W XIII w. w wyniku najazdów mongolskich nastąpił upadek państwa gruzińskiego,
co doprowadziło do ponownego oddzielenia się Abchazji.
W XV wieku Królestwo Gruzji weszło w okres rozbicia dzielnicowego.
Księstwo Abchaskie stało się zależną od gruzińskiego Królestwa Imeretii bądź od
Imperium Osmańskiego.
Abchazją, jako księstwem ( saeristavo ) w Gruzji rządził książęcy ród Czaczba–Szerwaszydze
Od XV wieku wpływy w Abchazji zaczęło zdobywać Imperium Osmańskie, co zaowocowało
islamizacją kraju.
Księstwo zachowało pewien stopień autonomii pod rządami osmańskimi, a następnie (od 1810) rosyjskimi, ale ostatecznie zostało wchłonięte przez imperium rosyjskie w 1864 r.
Po powstaniu z 1877 roku wielu Abchazów wyjechało do Imperium Osmańskiego,
zaś na ich miejsce osiedlano Greków, Ormian, Gruzinów oraz Rosjan.
Już pod koniec XIX wieku Abchazi stanowili jedynie 55% mieszkańców.
W maju 1918 roku na konferencji w Batumi powołana została tak zwana Republika Górska Północnego Kaukazu, w skład której weszła m.in. Abchazja, Adygeja, Kabardia, Osetia, Czeczenia i Dagestan.
26 maja 1918 władze w Tbilisi ogłosiły niepodległość Demokratycznej Republiki Gruzji, obejmującą
Abchazję.
4 marca 1921, po podboju Gruzji przez Armię Czerwoną, proklamowano Abchaską Socjalistyczną Republikę Radziecką i Gruzińską Socjalistyczną Republiką
1 kwietnia 1925 przyjęto abchaską konstytucję, w której podkreślono republikański status Abchazji
i jej sojusz na równych prawach z Gruzją
Podczas czystek z lat 1930. represjom poddano niemal całą abchaską inteligencję; zaczęto wtedy
również wdrażać politykę gruzinizacji Abchazji:
19 lutego 1931 r na mocy dekretu Stalina obniżono status republikańskiej Abchazji
do statusu republiki autonomicznej w składzie Gruzińskiej SRR.
Gruzińskiej SRR i powołanie Abchaskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
jako suwerennej republiki wchodzącej w skład Związku Radzieckiego
1992–1993- zbrojny konflikt abchasko-gruziński
faktyczne, choć nie formalne oddzielenie się Abchazji od Gruzji.
W czasie wojny z republiki uciekli niemal wszyscy Gruzini (ok. 250 tys. osób).
23 lipca 1992 proklamacja niepodległości
Niepodległość republiki została ogłoszona przez Najwyższą Radę Abchazji
w nowej konstytucji z 26 listopada 1994 r
14 maja 1994 podpisanie w Moskwie porozumienia o rozejmie
Na granicy administracyjnej Abchazji i Gruzji powstała strefa bezpieczeństwa.
2006-2008 abchaska de-facto suwerenność nie odnosiła się do obszaru wąwozu Kodori
Sierpień 2008 · „Wojna olimpijska” przeciwko Gruzji
Siły zbrojne Republiki Abchazji
osiągają granicę Abchazji z 1921 roku.
26 .VIII. 2008 rosyjski prezydent Dymitr Miedwiediew podpisał dokument uznający niepodległość Republiki Abchazji.
24 .XI.2014 Rosja i Abchazja zawierają układ o sojuszu i strategicznym partnerstwie
Obecnie istnieją dwa podmioty, które podają się za rząd Abchazji, częściowo uznaną
Republikę Abchazji i progruzińską Autonomiczną Republikę Abchazji .
*******
Znaczki pocztowe
Znaczki rosyjskie
Znaczki ZSRR
nieuznawane przez UPU
Nibyznaczki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz