Autonomiczna Republika Góry Athos -

część górzystego półwyspu Athos, w Grecji, posiadająca status okręgu autonomicznego, zamieszkiwanego wyłącznie przez mnichów prawosławnych. Powierzchnia 360 km².
( długość wynosi 40 km a szerokość w zależności od miejsca od 8 do 18 km)

Athos stanowi wschodni cypel Półwyspu Chalcydyckiego,

ze szczytem o tej samej nazwie (2033 m n p m).

Athos ma w obrębie Grecji status okręgu autonomicznego – oddzielnego departamentu.
Zarząd sprawowany jest przez zamieszkujących na miejscu mnichów. Athos oddzielony jest od reszty półwyspu granicą lądową, strzeżoną policyjnie. Wjazd odbywa się jedynie drogą morską,

przez przystań promową w Uranupoli.
Oficjalnym portem półwyspu jest miasteczko Dafni.

Turyści na terenie Athos mogą przebywać maksymalnie 4 dni.
Wymagane są wizy pobytowe.
Wyznawcy innych religii niż prawosławie mogą przebywać na

Athos w liczbie łącznej nie większej niż 10 osób na dobę.
Od 1060 r na terenie półwyspu nie mogą przebywać kobiety

(nawet zwierzęta hodowlane na półwyspie są tylko płci męskiej). Zakaz ten nosi nazwę grecką avaton (cesarz Konstantyn X)

W Athos mnisi żyją w surowych warunkach, nierzadko w odosobnieniu. Trudnią się rolnictwem, handlem oraz konserwacją substancji materialnej swych bardzo rozległych klasztorów.
Ze względu na wielką wartość historyczną i kulturalną Athos został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturalnego UNESCO

(od 1988 r)

Dwugłowy orzeł i żółty płat flagi nawiązują do chorągwi Cesarstwa Bizantyńskiego.

Według legendy twórcą pierwszego klasztoru na Athos był Konstantyn Wielki

Najprawdopodobniej pierwsi asceci osiedlili się na tym obszarze

pod koniec VIII stulecia, wspólnota monastyczna uformowała

się na Athos przed rokiem 843.

W 885 roku bizantyjski cesarz Bazyli I wydał mnichom przywilej przebywania na półwyspie zabraniając jednocześnie osiedlania się na Atosie rolnikom, wędrownym pasterzom i innym osobom świeckim.
W 943 roku republika miała już dokładnie wytyczone granice i swoją głowę, którą był Protos - Pierwszy Mnich.
Za początek zorganizowanego na większą skalę życia monastycznego na Athos uważa się powstanie w 963 r

Wielkiej Ławry ( założonego przez św. Atanazego Atonitę).

ok.1144 nadanie tytułu - Ágion imón Óros Áthos(cesarz Aléxios I Komnenos)

1202- 1224 kontrola Królestwa Tesaloniki (krzyżowcy).
1345-1350/1371- pod kontrolą serbską.
W okresie największego rozkwitu było tam około 40 klasztorów.
Od 1430 do 1912 pod zwierzchnictwem imperium osmańskiego.

3 października 1913- Święte Zgromadzenie zaakceptowało

przyszły status Athos jako niezależnej prowincji na terytorium

Grecji (Aftónomi MonastikíPoliteía Agíou Órous).

W 1927 konstytucja Grecji uszczegółowiła status prawny wspólnoty.
Obecnie pozostało 20 klasztorów.

Znaczki pocztowe.

Rosyjska agencja pocztowa do 1914 r
1909 - nadruk na znaczkach rosyjskich teksu francuskiego

Mont Athos

1910- nadruk S Afonz

Grecja.
Pierwszy znaczek z Athos ukazał się w 1927r ( Mi 307)

drugi w 1940

Mi 438

   Klasztor Simonos Petra

                                                      kolejny w 1942 r (Mi 471)

Klasztor Pantokratoros

i w 1961 ( Mi 762 )

Klasztor Dionysiou
W 1963 miały miejsce uroczyste obchody tysiąclecia istnienia Athos, poczta grecka emitowała z tej okazji
serię znaczków (Mi 827- 834)