Wojtek z Roztoki. : Seborga

Seborga (lig. Seborca) – miasteczko w północno-zachodnich Włoszech, w regionie Liguria, w prowincji Imperia, w Alpach Liguryjskich. Słynie z bycia tzw. mikronacją, czyli symbolicznego deklarowania od 1954 roku niepodległości jako Księstwo Seborgi.

Księstwo obejmuje obszar miasteczka Seborga i tereny je okalające o łącznej powierzchni 14 km².
między nadmorskimi miejscowościami Ospedaletti i Bordighera , około 45 km na zachód
od stolicy prowincji Imperia na Riwierze dei Fiori.
Pierwotnie jego terytorium obejmowało również sąsiednie Bordighera, Vallecrosia i Camporosso
Księstwo Seborga nie jest uznawane przez Republikę Włoską, która de jure i de facto sprawuje

jurysdykcję nad tym terytorium.

Seborga jest ciekawostką o charakterze turystycznym.

****
Principato di Seborga

od 1995

Herb nawiązuje do herbu domu Sabaudzkiego

-zmiana pola czerwonego na błękitne

Dewiza - „ Sub Umbra Sedi ”

*******

Herb Sabaudii

****
Flaga

od 1997 ?

***

Poprzednia flaga
1963 r

*******

Od VIII wieku obszar Seborga należał do hrabstwa Ventimiglia .
Miejsce to zostało po raz pierwszy wspomniane w dokumencie jako
Castrum de Sepulchro  w 954 roku w którym
hrabia Ventimiglia - Guidone scedował lenno Seborgi
benedyktyńskim mnichom z opactwa Sant'Onorato di Lerino
  na  Wyspach Lérins   położonych naprzeciw Cannes

1079- 1729 księstwo kościelne
   ( principato abbaziale di Seborga )


W 1729 r. lenno Seborga zostało sprzedane dynastii Sabaudzkiej
( sprzedaż nie została formalnie zarejestrowana)

1793-1797, 1805-1814 -do Francji
1797-1805 - w Rep. Liguryjskiej
(La Repubblica Ligure)
W 1815 wraz z obszarem dzisiejszej prowincji
Imperia Seborga stała się częścią
Królestwa Sardynii-Piemontu,
a od 1860 r. częścią państwa włoskiego.

Seborga na mapie z 1938 r

W 1954 r. grupa mieszkańców ogłosiła symboliczną niepodległość, powołując się na miejscową tradycję mówiącą o tym, że kupno miasteczka przez Sardynię w 1729 r. nie miało mocy prawnej,

a więc Seborga zachowała wtedy swoją niezależność, ponieważ z kolei nie brała samodzielnego

udziału w zjednoczeniu Włoch, nie można jej formalnie uznać za część państwa włoskiego.
W 1963 r. prezes miejscowej spółdzielni ogrodniczej, Giorgio Carbone,
ogłosił się księciem Jerzym I. (Giorgio I)

Włochy deklarację niepodległości nie potraktowały poważnie
i nie podjęto żadnych działań prawnych.

Funkcjonowanie Księstwa Seborgi, w żaden sposób nie przeszkadza działalności organów publicznych, a mieszkańcy w pełni wywiązują się ze swoich obowiązków wobec państwa.