Wojtek z Roztoki. : Nowa Zelandia

Państwo w południowo-zachodniej części Oceanii,1600 km na pd.-wsch. od Australii. Terytorium Nowej Zelandii składa się z dwóch dużych wysp Północnej (115 800 km²) i Południowej (151 200 km² ) rozdzielone Cieśniną Cooka (107 km)

oraz szeregu małych wysepek (Stewart, Kermadec, Campbell,Auckland, Chatham, i Wyspy Antypodów).

Wyspy są przeważnie górzyste. Niziny występują jedynie wzdłuż wybrzeży (największa Canterbury , wsch.wyb. Wyspy Południowej) oraz dolinach rzecznych.
Na wyspie Południowej wznosi się najwyższy łańcuch górski kraju Alpy Południowe(Nowozelandzkie) -Góra Cooka 3764 m n.p.m
Wyspa Północna jest mniej górzysta Jej środkowa część zajmuje wulkaniczny Płaskowyż Centralny z licznymi stożkami wulkanicznymi (Ruapehu -2797m n.p.m) i jeziorami.
Klimat
Wyspa Północna -klimat podzwrotnikowy
Wyspa Południowa - umiarkowany ciepły

**********

New Zealand ( ang), Aotearoa (maoryska)
Powierzchnia -270 534 km²
Stolica - Wellington
Język urzędowy - angielski, maoryski

Ludność 4,6 mln
79% -ludność pochodzenia europejskiego
13%- Maorysi
inni Polinezyjczycy, Azjaci

****
Odkrywca A.J.Tasman nazwał ją - Ziemia Stanów (Staaten Landt)
na cześć Stanów Generalnych
Od 1665 r - nazwa Nowa Zelandia ( Nieuw Zeeland) która pochodzi
od holenderskiej prowincji Zelandia (Kraj morza).
Następnie została zanglicyzowana na New Zealand .

Nazwa maoryska-Kraina Długiego Białego Obłoku prawdopodobnie
od ośnieżonych szczytów Alp Południowych

**********

X- XIV w. przybycie Maorysów

1642 43 - odkrycie Abel J.Tasman

1769.1773,1774- badanie przez kpt.Jamesa Cooka

kolonizacja przez Brytyjczyków
1814 -misjonarze
6.II.1840- traktat z Waitangi,
porozumienie o ustanowieniu zwierzchnictwa brytyjskiego

Od 1832 r - część Nowej Południowej Walii

od 3.V.1841 - odrębna kolonia

1845-46, 1869-1872 wojny z Maorysami
1907 -prawa dominium
1947 -przyjęcie statutu westminsterskiego
(uchwalonego w 1931 r)
suwerenne państwo w ramach Wspólnoty Narodów
monarchia konstytucyjna (monarcha brytyjski)

***************
Herb

Do 1911 Nowa Zelandia używała herbu Wielkiej Brytanii, lecz po przekształceniu w 1907 dotychczasowej kolonii w dominium postanowiono nadać mu własny herb. Herb składa się z czwórdzielnej tarczy herbowej - w pierwszej ćwiartce znajduje się konstelacja Krzyża Południa, widniejąca również na fladze, w drugiej złote runo będące symbolem hodowli zwierząt, w trzeciej snop zboża reprezentujący rolnictwo, a w czwartej dwa młoty reprezentujące kopalnie i przemysł. Ponadto na tarczy umieszczono pionowy pas z trzema statkami reprezentującymi gospodarkę morską oraz imigracyjne pochodzenie mieszkańców.

Tarczę herbową podtrzymują europejska kobieta z flagą Nowej Zelandii i maoryski wojownik, trzymający włócznię taiaha. Ponad tarczą znajduje się korona Św. Edwarda, symbolizująca monarchię brytyjską; pod tarczą znajdują się dwa liście srebrnej paproci, będącej jednym z nieoficjalnych symboli Nowej Zelandii.

*****

Herb 1911-1956

******
Herb Wellington
(Stolica od 1865)
Nazwa miasta upamiętnia Arthura Wellesleya
i pochodzi od jego tytułu pierwszego księcia Wellington,
zwycięzcę bitwy pod Waterloo.