Jezioro Orawskie

                                                        Vodná nádrž Oravská priehrada

 
                                              -zbiornik zaporowy  w północnej Słowacji 

                        Powstał po przegrodzeniu rzeki Orawy  Zaporą Orawską (wys. 41 m)

                         Zaporę zbudowano ze względu na często powtarzające się w tej części

                                    kraju powodzie

                         Jest to największy powierzchniowo (34,32 km² ) i co do objętości 

                                             sztuczny zbiornik  wodny Słowacji         

                                      Średnia głębokość zbiornika wynosi 15 metrów.

                Jezioro leży w regionie geograficznym Kotliny Orawskiej,  u zbiegu rzek  

                                      Czarnej i Białej Orawy. 

                Kilka kilometrów na południe, w dole Orawy, towarzyszy mu mały zbiornik 

                                wyrównawczy Tvrdošin  (wybudowany  1978–1979 ). 

                        Najdalej wysunięta północno-wschodnia część  jeziora styka 

                                                       się z granicą Polski   

W zależności od stanu wody granica przebiega raz wzdłuż brzegów

 

 jeziora, innym razem po jego tafli

                        Jezioro Orawskie pełni głównie funkcję przeciwpowodziową i retencyjną, 

                                             a także rekreacyjno-sportową

                                                                *****

                  Pomysły budowy zapory i zbiornika na Orawie, datują się od XVIII w                         

                                 Budowa zapory (z przerwą) trwała od 1941 do 1953
 

                                                            

                Wodami zbiornika zostały zalane wsie: Hamry (słow. Oravské Hámre), 

          Ławków (słow. Ľavkov), Osada, Słanica (słow. Slanica) i Ujście nad Orawą 

                          (dziś Ústie nad Priehradou – włączone do Trzciany), 

         część wsi Bobrów (słow. Bobrov) oraz większa część (w tym zabytkowe centrum)

                                    Namiestowa 

                Ponad wodą pozostały dwa niewielkie wzniesienia, należące niegdyś do Słanicy -

                          dziś wyspy:Słanicki Ostrów (słow. Slanický Ostrov) z kościołem

                                           p. w. Podwyższenia Świętego Krzyża z XVIII w. 

                                               oraz Ptasi Ostrów (słow. Vtáči Ostrov)

                             

                                                                           ******