Greifswalder Oie

                        Niemiecka wyspa na Morzu Bałtyckim, leżąca 10 km na wschód od Rugii

                                                     i 12 km na północ  od wyspy Uznam

 Wyspa ma powierzchnię ok. 54 ha (1500 m × 750 m) i jest zamieszkana jedynie 

 

przez obsługę latarni morskiej. W najwyższym punkcie ma 18 m wysokości

 

              Administracyjnie wchodzi w skład gminy Kröslin w powiecie Vorpommern-Greifswald, 

                                  w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie

 

                                                                                 ***

                                                                   Herb gminy Kröslin 

                                                           zatwierdzony 22.VII. 1998

                                                                            *****

                        Dawna nazwa wyspy "Swante Wostrossna", "Szwante Wusterhusen" 

                                        lub "Swante Wustrow"   wspomniana w 1282 r 

                                            pochodzi od słowiańskiej  Święty Ostrów.

                         Zakłada się, że na wyspie mogło istnieć miejsce kultu Słowian. 

              W XIII w. wyspa przejściowo należała do księcia pomorskiego,Bogusława IV. 

              W 1282  przekazał Oie "do wiecznego czasu" miastu Wolgast 

     

                                   w formie darowizny

 

                        Następnie do 1291 r. była własnością Wolgast (Wołogoszczy),

                            jednak ze względu na kłopoty finansowe tego miasta

                   została sprzedana Greifswaldowi, po czym była wykorzystywana 

                             przez greifswaldczyków jako miejsce letnich wypasów koni. 

                              Jej nazwa dosłownie oznacza Wyspa Greifswaldzka

                                      ( obecną nazwę otrzymała w 1608 r )

                       Pod koniec XVII w. na wyspie rozpoczęło się pierwsze osadnictwo

                      Dopiero w 1850 r. wyspa została zasiedlona na stałe przez trzy rodziny

                                   dzierżawiące   tam gospodarstwa.

 

              Dzierżawcy obok rybołówstwa zajmowali się również na niewielką skalę uprawą roli.

                                                 W 1865 r wyspa liczyła 41 mieszkańców

                        1853-1855 w pn-wsch. części wyspy  zbudowano  49 m  latarnię morską

                                    pod kierunkiem architekta Hermanna Kirchhoffa.

                                     1873–1877 na wyspie zbudowano  przystań rybacką

            W sezonie letnim 1877 rozpoczął się na wyspie rozwój zorganizowanej turystyki

                        W 1883   wyspa została sprzedana państwu pruskiemu przez Greifswald

                     Od 1937 -1945. wyspa podlegała zarządowi bazy doświadczalno-militarnej

                                w Peenemünde  (Heeresversuchsanstalt Peenemünde)

                                  Na wyspie  został zakwaterowany garnizon Wehrmachtu,

                                          zbudowano stację startową i obserwacyjną.

                     Po  II wojny światowej Armia Czerwona  (pozostała na wyspie do 1952  )

                                     zdemontowała większość  infrastruktury rakietowej                                

                                      W   1952  wyspę przejęła  marynarka wojenna  NRD ,

                             która zezwalała turystom na odwiedzanie wyspy do 1957 roku. 

 

                                       Później na wyspie stacjonoway wojska graniczne NRD

                                           W 1991 r. teren wyspy został zdemilitaryzowany

                                           

                                 Od 20 .II. 1995 oficjalnie cała wyspa jest rezerwatem przyrody .

                                    częścią Parku Narodowego Vorpommersche Boddenlandschaft

             Obecnie znajduje się tam stacja biologiczna do badań naukowych nad migracją ptaków.

 

                              Ruch turystyczny jest ograniczony, maksymalnie wyspa może przyjąć 

                                                     pięćdziesięciu turystów dziennie. 

                                                             

                                                                             ********

                                                                       ********